Powyższe pytania zadaliśmy dziesięciu polskim zawodniczkom. Są to dziewczyny z różnych części Polski i odmiennych dyscyplin. Wszystkie trenują niemal codziennie, mają do tego profesjonalne podejście i startują w zawodach na poziomie mistrzowskim. Część na pewno już znacie z mediów, o innych mamy nadzieję, że usłyszycie niebawem.

Natalia Barbusińska, boks olimpijski

Zuzanna Czapska, narciarstwo alpejskie

Paulina Dul, ultimate frisbee

Agata Kaczmarska, boks olimpijski

Izabela Marcisz, narciarstwo klasyczne

Ola Marszałek, ultimate frisbee

Kasia Mądry, trójbój siłowy

Natalia Partyka, tenis stołowy

Maria Wajzer, teakwondo

Ela Wójcik, boks olimpijski

Co daje Ci sport?

Dziewczyny przede wszystkim wskazują na ogromną wartość szczęścia, satysfakcji i spełnienia, które daje im sport. Zwracają również uwagę na rolę w kształtowaniu ich charakteru, pewności siebie oraz życia codziennego. Uczy ich dążenia do wyznaczonych celów i przekraczania własnych barier. A do tego w sporcie poznają ludzi, z którymi dzielą swoją pasję i chcą spędzać czas.

“Sport dał mi możliwość i szansę poznania samej siebie. Kształtuje moją osobowość i charakter. Daje mi możliwość pracy nad własnymi słabościami na co dzień i przekłada się to na życie codziennie. Dzięki niemu jestem szczęśliwym człowiekiem” Agata Kaczmarska

“Daje mi poczucie wolności i niezapomniane przygody” Kasia Mądry

“W skrócie daje mi szczęście. I dlatego, że lubię współzawodnictwo, i dlatego, że lubię się czasem zmęczyć, ale przede wszystkim dlatego, że uprawiam sport ze wspaniałymi ludźmi. Daje mi to także poczucie wspólnoty” Ola Marszałek

“Sport daje mi dużo wiary w siebie, nowe możliwości” Ela Wójcik

“Na pewno daje mi to, że zmusza mnie do bycia ogarniętą, dobrze zorganizowaną oraz dojrzałą osobą” Maria Wajzer

“Sport daje mi na pewno lepsze samopoczucie i dodaje pewności siebie. Czuje się silniejsza i spełniona mając pasję” Natalia Barbusińska

“Sprawia mi dużo radości, daje mi nowe doświadczenia i znajomości” Zuzia Czapska

“Sport daje mi jeszcze większe poczucie własnej wartości. Zawsze myślałam nieszablonowo i przekraczanie własnych granic jeszcze bardziej mnie motywuje” Izabela Marcisz

“Dużo radości i satysfakcji” Natalia Partyka

“Sport przede wszystkim daje mi mnóstwo szczęścia. Nie ma nic lepszego na poprawę humoru. Daje mi również poczucie spełnienia, przełamywania swoich barier. Kocham wyznaczać sobie cel i wiedzieć, że przy ciężkiej pracy go osiągnę” Paulina Dul

Co jest trudnego w trenowaniu dla kobiety?

Odpowiedzi na to pytanie są bardzo różne i ciekawe. Widać, że dużo zależy od dyscypliny sportu.

U większości pojawia się problem zbyt częstego porównywania kobiet do mężczyzn oraz traktowania sportu męskiego, jako lepszego, bardziej widowiskowego, czasem wręcz jedynego właściwego. Dziewczyny nie raz muszą zmagać się z niezrozumieniem – zwłaszcza, gdy są w środowisku zdominowanym przez mężczyzn. Często brakuje im odpowiedniego wsparcia emocjonalnego lub są po prostu nie doceniane.

Do tego dochodzą problemy związane z kobiecą naturą: cykl miesiączkowy, zmęczenie fizyczne. Bywa, że mają poczucie, że muszą się starać bardziej niż mężczyźni – i w związku z ich odmiennymi predyspozycjami biologicznymi, i przez to, że ciągle muszą udowadniać wartość sportu kobiecego. A do tego dochodzą standardowe trudności treningowe, które dotyczą wszystkich zawodników: spadki motywacji, monotonia treningów, przemęczenie i wiele innych.

“Często nas porównują do mężczyzn. Poza tym większość trenerów to mężczyźni i często trudno się z nimi rozmawia o emocjach i babskich sprawach” Zuzia Czapska

“Myślę, że ogólnie najtrudniejsze w trenowaniu jest przekraczanie swoich granic oraz maksymalny wysiłek, duże zmęczenie i często monotonia, która się pojawia” Natalia Partyka

“Najtrudniejsze jest dla mnie bycie ocenianą przez pryzmat tego, że jestem dziewczyną. To, że czasem muszę udowodnić że jestem coś warta jako zawodniczka tylko dlatego, że nie jestem atletycznie zbudowanym mężczyzną. I dlatego, że nawet w tak wspaniałym sporcie jak nasz (ultimate frisbee), pomimo wielu kobiecych sukcesów, można usłyszeć że dziewczyny grają mniej widowiskowo czy spektakularnie i ‚tak po prostu jest’” Ola Marszałek

“Jeśli chodzi o boks to praktycznie wszyscy ludzie twierdzą, że „jak dziewczyna może trenować taki sport”. Jest bardzo mało popularny wśród kobiet. I między innymi przez to czasami nikt nas nie rozumie” Ela Wójcik

“Na początku spotyka się wiele trudności. Ale uważam że spotykają one każdego. Grunt to nie bać się ich i stawiać im czoła. Jesteśmy tylko ludźmi, każdy ma prawo na chwilę słabości” Agata Kaczmarska

“W moim sporcie (trójbój siłowy) mierzenie się z powszechnymi stereotypami ale również pokonywanie barier psychicznych i strachu związanych z przekraczaniem kolejnych barier (np. bicie nowych rekordów siłowych)” Kasia Mądry

“Myślę, że dla kobiet najtrudniejsze jest samozaparcie i zdeterminowana praca” Natalia Barbusińska

“Tak naprawdę uważam, że nie ma większych barier. Jeżeli kobiety chcą uprawiać sport to oczywiście wszystko jest w ich rękach. Wiadomo, nie mówię tu o sporcie profesjonalnym, gdzie kobiety zawsze spychane są na margines. Nie mają tak łatwego dostępu do klubów, sekcji, pieniędzy… Co jest przykre. Mi udało się trafić do Ultimate Frisbee, gdzie i mężczyźni i kobiety są traktowani na równi. Nie mamy żadnych przeszkód” Paulina Dul

“Zawsze trudnością jako dla kobiety była natura i cykl miesiączkowy – to, że mimo tego trzeba trenować i startować w zawodach” Maria Wajzer

“Kobieta rodzi się z innymi predyspozycjami niż mężczyzna i w sporcie musimy robić wszystko, żeby zatrzeć te różnice. Dlatego jako kobiety musimy pracować więcej i ciężej – ale dzięki temu stajemy się nie do pokonania!” Izabela Marcisz

Jak sobie z tymi trudnościami radzisz?

Niezwykle inspirujące jest to, jak dziewczyny w sporcie stawiają czoła tym różnym wyzwaniom. W ich metodach widać ogromną odwagę i determinację w dążeniu do swoich celów. Stosują treningi mentalne, ćwiczą koncentrację na zadaniu tu i teraz, wzmacniają swoją odporność psychiczną – i stają się coraz mocniejsze. Dzięki temu trudności stają się coraz mniejsze lub potrafią ich unikać, zwalczać je lub akceptować robiąc dalej swoje.

Do tego bardzo pomaga im otaczanie się ludźmi, którzy je wspierają. Starają się o swoich emocjach i trudach rozmawiać. Dzięki temu same lepiej rozumieją, co się z nimi dzieje oraz mają poczucie bycia rozumianymi przez innych. To oraz pozytywne nastawienie sprawiają, że stają się pewniejsze siebie, bardziej zawzięte i nie do zatrzymania.

“Stereotypy ignoruję i się nimi nie przejmuję. Jeśli ktoś jest zainteresowany to wyprowadzam go z błędu. Bariery psychiczne i strach pokonuję dzięki wsparciu moich trenerów i drużyny oraz poprzez własny trening mentalny” Kasia Mądry

“Otaczam się ludźmi, którzy doceniają mój wysiłek i wspierają mnie w dążeniu do bycia lepszą zawodniczka. I rozmawiam. Na szczęście okazuje się, że jest wiele osób, które myślą inaczej i daje to nadzieję na lepszą przyszłość dla kobiecego sportu” Ola Marszałek

“Idę wyznaczoną drogą do celu i unikam trudności. Choć wiadomo, że czasami ciężko sobie poradzić” Ela Wójcik

“Rozmawiam i otaczam się ludźmi, którzy mnie rozumieją oraz daje z siebie 110%” Zuzia Czapska

“Grunt to nie bać się ich i stawiać im czoła. Z własnego doświadczenia wiem, że nie ma co zakopywać głowy w piasek, bo samo się nie zrobi. Głowa do góry i pierś do przodu. W chwilach słabości szybko sprowadzam się na ziemię. Analizuję, co czuję, co sprawia mi radość i ile poświęciłam by być tu i teraz. Dużo dają mi też rozmowy z innymi zawodnikami, trenerami oraz wsparcie rodziców” Agata Kaczmarska

“Generalnie wszystko siedzi w głowie. Gdy się nie chce, mamy gorszy dzień, albo nasz „ukochany” comiesięczny kompan wprowadza nas w przeróżne stany – po prostu najlepiej myśleć o pozytywach, endorfinach, poczuciu spełnienia. Jak mamy to w głowie i mamy swój cel, nie powinno być żadnych trudności” Paulina Dul

“Gdy ja mam słabszy dzień motywuje się muzyką i rozmawiam z moim trenerem, który dobrze wie, jak mnie postawić na nogi” Natalia Barbusińska

“Wszystko co trudne przeistaczam w jakieś zadanie do wykonania, dla którego poświęcam w danym momencie maximum uwagi. Nie ma rzeczy niemożliwych i właśnie dlatego łatwiej jest mi wymagać od siebie jeszcze więcej” Izabela Marcisz

“Z naturą i cyklem miesiączkowym radzę sobie tak, że wiem, że tego nie zmienię, więc akceptuję tę sytuację i się nie zastanawiam” Maria Wajzer

“Staram się pamiętać, po co to wszystko robię i staram się odnajdywać w tym wszystkim choć odrobinę radości. Pomaga mi w tym dostrzeganie małych rzeczy, które poprawiam i ulepszam” Natalia Partyka

Mamy nadzieję, że nasze bohaterki zainspirowały Cię do działania Tymczasem, z okazji Dnia Kobiet, życzymy wszystkim dziewczynom odwagi w realizacji swoich wymarzonych, sportowych celów! Jesteście niesamowite już teraz i tak trzymajcie!

Artykuł 3 pytania na Dzień Kobiet w sporcie pochodzi z serwisu Blog Startowy.

Jest to dynamiczny sport bezkontaktowy rozgrywany na trawiastym boisku, na którym rywalizują ze sobą dwie siedmioosobowe drużyny. Zadaniem zespołu atakującego jest podawanie sobie dysku i złapanie go w strefie przeciwnika po drugiej stronie stumetrowego boiska – tym sposobem zdobywa się punkt. Przeciwnicy starają się natomiast przejąć dysk lub doprowadzić do jego straty, aby przejść do ataku. Więcej dowiesz się na ultizone.pl.

Na czym polega Spirit of the Game

Spirit of the Game to zbiór reguł porządkujący grę, porównywany często do zasad fair play. Rzeczywiście opiera się on przede wszystkim na wzajemnym szacunku i traktowaniu się nawzajem tak, jak chciałoby się być samemu traktowanym w sporcie. Jest to jednak coś więcej niż sam kodeks etyczny.

Przede wszystkim dlatego, że w ultimate frisbee nie ma sędziego – każdy zawodnik samodzielnie odpowiada za jakość gry i przestrzeganie zasad. Wszyscy muszą się zapoznać z SOTG i zrozumieć, jak w rzeczywistości rozstrzyga się kwestie sporne według tego regulaminu.

SOTG reguluje każde zdarzenie boiskowe w prosty sposób: jeśli osoby dojdą do porozumienia to robi się X, a jeżeli nie (jedna zgłosi przewinienie, druga jemu zaprzeczy), to robi się Y, a spór rozstrzyga się po meczu.

Dodatkowo, aby zasady Spirit of the Game rzeczywiście były respektowane, po każdym meczu następują kolejno dwa kroki: kółko pomeczowe oraz drużynowe wystawienie oceny drużynie przeciwnej. Pierwsze polega na tym, że bezpośrednio po grze kapitanowie omawiają przy obydwu drużynach, co w danym meczu było pozytywne, co można by było poprawić oraz, czy zachowane zostały zasady SOTG. To jest również moment, kiedy można wyjaśnić niedokończone spory z boiska.

Następnie, uwzględnia się to we wzajemnej ocenie Spiritu. Ocenia się go na skali 0-4, gdzie zero oznacza zachowanie „słabe”, a cztery – „doskonałe”. Na koniec turnieju oceny są podliczane, wyciągane są średnie i najlepsze drużyny otrzymują nagrody, które są tak samo istotne, jak te za zdobycie podium. Formularz SOTG zawiera natomiast pięć aspektów:

1. Znajomość zasad i ich użycie w grze.
2. Faule i kontakt fizyczny.
3. Uczciwość i gra fair play.
4. Pozytywne nastawienie i samokontrola.
5. Komunikacja.

Czego uczy SOTG na co dzień

Brak sędziów i zasady Spirit of the Game rozwijają u zawodników umiejętności kooperacji, asertywności oraz sprawnego szukania kompromisów – i to będąc w sportowych emocjach. Dowiedziono, że gracze ultimate przenoszą te zdolności również do codzienności poza boiskowej. Lepiej sobie radzą w wyjaśnianiu sporów niż uczestnicy standardowych sportów drużynowych z sędziami . Do tego częściej podchodzą do ludzi z zaufaniem i szacunkiem oraz szukają rozwiązań jak najmniej szkodliwych dla obydwu stron.

Z punktu widzenia psychologii sportu SOTG jest niezwykle wartościowym narzędziem. Nadaje on normy prawidłowego zachowania na boisku. Zwraca uwagę, jak powinien reagować zawodnik pod presją i jest w tym dosyć surowy. Brak kontroli nad negatywnymi emocjami, wybuchowym temperamentem czy agresywnym tonem głosu są tutaj niedopuszczalne. Zachowania tego typu uznaje się za łamanie zasad i psucie konceptu gry. Ważne jest, aby szanować zarówno siebie, pozostałych zawodników, jak i rywalizację sportową samą w sobie.

Jak korzystać z SOTG poza ultimate frisbee

SOTG oficjalnie wykorzystywany jest tylko w sportach z dyskiem, ale nic nie stoi na przeszkodzie, aby przenosić go do innych dyscyplin. Jest to świetna inspiracja wszędzie tam, gdzie nie musi być sędziego – a więc w każdym sporcie, traktowanym amatorsko. Trenerzy z Akademii Ferajna zaczęli wprowadzać swoją wersję Spirit of the Game na organizowanych przez nich rozgrywkach dziecięcej piłki nożnej. Udało się to z niezwykłym powodzeniem, o czym można przeczytać w Eurosporcie.

Więcej na temat Spirit of the Game:

Frisbee.pl (po polsku)

WFDF (po angielsku)

USA Ultimate (po angielsku)

Artykuł Międzynarodowy dzień Spirit of the Game pochodzi z serwisu Blog Startowy.

Każda z dyscyplin lekkoatletycznych opiera się na innych predyspozycjach jej uczestników. W biegach biorą udział osoby szybkie i wytrzymałe, rzuty opierają się bardziej na sile, precyzji i stabilnej równowadze, skoki wymagają skoczności, dobrego wybijania się, a chód to oddzielna technika poruszania się. Sportowcy uczestniczący w lekkiej atletyce dobrze poznają swoje mocne strony oraz ograniczenia i w oparciu o to wybierają swoją koronną dyscyplinę. Często się zdarza, że zawodnicy startują w kilku z nich. Bowiem mimo różnic, wiele je łączy – w tym: podobne nastawienie do treningów, ich intensywność i stawiane przez trenerów wymagania. Dlatego postanowiliśmy podejść do lekkoatletyki kompleksowo i zwrócić uwagę, czego uczy lekkoatletyka jako całość. Poniższa lista powstała we współpracy z opiniami stypendystów Funduszu Natalii Partyki.

Lista – co daje mi… lekkoatletyka?

• Świetną kondycję, szybkość, siłę i wytrzymałość
• Doceniam, że każda sekunda jest na wagę złota
• Umiem przezwyciężać zmęczenie i inne słabości
• Potrafię szybko podejmować decyzje, mam krótki czas reakcji
• Pokorę i cierpliwość – nic nie jest podane na tacy i obiecane, potrzeba ciężkiej pracy treningowej, wyrzeczeń oraz wiary w powodzenie
• Wytrwałość, determinację w dążeniu do celu
• Systematyczność
• Pewność siebie
• Rozwija wolę walki
• Uczy mnie jak stawiać i realizować cele
• Sprawia, że cały czas chcę się rozwijać i mierzyć sam(a) ze sobą – porównuję się ze sobą wczoraj, a nie z innymi
• Jest nauką wygrywania i przegrywania
• Dzięki niej doceniam małe rzeczy, dbam o szczegóły i detale, dostrzegam delikatne różnice
• Zwiększa samoświadomość – wiem, jakie mam mocne i słabe strony, lepiej rozumiem swój organizm, mam lepsze czucie ciała
• Daje mi umiejętność radzenia sobie z różnymi, nawet bardzo trudnymi zadaniami
• Jest doskonałym podłożem do uprawiania innych sportów – daje dużą zręczność, szybkie ruchy i świetną koordynację

SERIA CO DAJE MI… PRZEDSTAWIA SPECYFIKĘ I ZALETY POSZCZEGÓLNYCH DYSCYPLIN SPORTOWYCH. W JAKIM CELU?

• Aby wzmocnić Twoją pewność siebie, że sport, który uprawiasz ma sens – a umiejętności, które z niego wyciągasz przydadzą Ci się do końca życia.
• Żebyś nauczył(a) się rozmawiać o swojej dyscyplinie z potencjalnymi sponsorami, pracodawcami, nauczycielami czy profesorami – tak, żeby nie mieli wątpliwości, że robisz coś ważnego i potrzebujesz w tym różnego rodzaju wsparcia.
• Abyś potrafił(a) zainteresować media i kibiców.
• A także wiedział(a), jak zachęcić innych do spróbowania sił w Twoim sporcie.

Napisz nam, czym się wyróżnia Twoja dyscyplina sportu i czego szczególnego Cię uczy. Chętnie o niej napiszemy w kolejnej notce z serii 

Artykuł Co daje mi… Lekkoatletyka? pochodzi z serwisu Blog Startowy.

Bieganie można traktować jako oddzielną dyscyplinę lekkoatletyczną lub formę treningu potrzebną do dobrego rozwoju w innych sportach. Dzieląc biegi według konkurencji, w których odbywają się zawody można wskazać na takie odmiany, jak: sprinty, biegi średniodystansowe, biegi długie, bieg przez płotki, ultramaratony, biegi przełajowe, górskie i po schodach. Charakteryzują się różnymi dystansami i celami. Pierwsze cztery są dyscyplinami olimpijskimi i polegają na jak najszybszym przebiegnięciu określonego dystansu. Pozostałe konkurencje są urozmaicone dodatkowymi zadaniami i mają różny poziom trudności.

Patrząc na bieganie jako formę treningu, można dzielić je ze względu na intensywność oraz cel treningowy. Biegi spokojne mają niską intensywność i kształtują układ sercowo-naczyniowy oraz wydolność tlenową. Mają na celu poprawę kondycji i ogólnej formy. Natomiast biegi progowe, które można podzielić na biegi tempowe oraz interwały mają na celu poprawę wytrzymałości. W zależności od tego, czego wymaga nasza dyscyplina macierzysta, z takich treningów biegowych korzystamy w przygotowaniu.

Niezależnie od tego, czy bieganie jest dla Ciebie celem głównym czy jednym z rodzajów treningu, jeżeli biegasz regularnie to możesz czerpać z niego wiele korzyści.

Poniżej znajdziesz listę, która odpowiada na pytanie: Co daje mi… bieganie?

• Wzmacnia moje serce i płuca oraz usprawnia dopływ krwi do wszystkich części ciała, obniżając ryzyko różnych chorób.
• Dotleniam w ten sposób mięśnie, dzięki czemu są one sprawniejsze.
• Jednym z dotlenionych mięśni jest mózg. Dzięki temu łatwiej o koncentrację, spokój i dobry nastrój.
• Poprawia krążenie w stawach i więzadłach, co sprawia, że lepiej pracują oraz są stabilniejsze.
• Zmniejsza skutki codziennych stresów, rozluźnia napięcia, “oczyszcza głowę”.
• Sprawia, że lepiej śpię.
• Poprawia kondycję i ogólną formę.
• W trakcie biegania, już po około 20 minutach, organizm wytwarza hormony szczęścia – endorfiny. Dlatego mam lepszy humor po bieganiu i sprawia mi to przyjemność.
• Poprawia wytrwałość w wykonywaniu żmudnych i długich czynności – zarówno w sporcie, jak i różnych sytuacjach życiowych, wymagających odporności psychicznej.
• Biegając, za każdym razem staram się być lepszy/lepsza niż poprzednio – biegnę trochę szybciej, dłużej lub bardziej intensywnie. W ten sposób odnoszę regularne sukcesy metodą małych kroków. To sprawia, że wzrasta moja pewność siebie, satysfakcja i poczucie własnej wartości.

Seria Co daje mi… przedstawia specyfikę i zalety poszczególnych dyscyplin sportowych. W jakim celu?

• Aby wzmocnić Twoją pewność siebie, że sport, który uprawiasz ma sens – a umiejętności, które z niego wyciągasz przydadzą Ci się do końca życia.
• Żebyś nauczył(a) się rozmawiać o swojej dyscyplinie z potencjalnymi sponsorami, pracodawcami, nauczycielami czy profesorami – tak, żeby nie mieli wątpliwości, że robisz coś ważnego i potrzebujesz w tym różnego rodzaju wsparcia.
• Abyś potrafił(a) zainteresować media i kibiców.
• A także wiedział(a), jak zachęcić innych do spróbowania sił w Twoim sporcie.

Napisz nam, czym się wyróżnia Twoja dyscyplina sportu i czego szczególnego Cię uczy. Chętnie o niej napiszemy w kolejnej notce z serii

Artykuł Co daje mi… bieganie pochodzi z serwisu Blog Startowy.

• Aby wzmocnić Twoją pewność siebie, że sport, który uprawiasz ma sens.
• Żebyś nauczył(a) się rozmawiać o swojej dyscyplinie z potencjalnymi sponsorami, pracodawcami, nauczycielami czy profesorami – tak, żeby nie mieli wątpliwości, że robisz coś ważnego i potrzebujesz w tym różnego rodzaju wsparcia.
• Abyś potrafił(a) zainteresować media i kibiców.
• A także wiedział(a), jak zachęcić innych do spróbowania sił w Twoim sporcie.

Trenując masz realny wpływ na to, jak Twoja dyscyplina jest postrzegana. Niezależnie od Twojego poziomu i wyników. To, jak mówisz o swoich treningach, jaką masz postawę na co dzień i na ile się angażujesz w swoje przygotowania mówi wiele o sporcie, który uprawiasz.

Dlatego opowiadaj o swoim współzawodnictwie z dumą i entuzjazmem! Doceniaj korzyści, które przynoszą Ci treningi oraz rywalizacja sportowa. Przekładaj je na inne obszary życia.

Konkurs

Napisz nam tutaj, na Facebooku lub mailem odpowiedzi na pytania: Jakie są zalety Twojej dyscypliny sportowej? Czym się ona wyróżnia? Czego nieoczywistego Cię uczy?

Wybrane osoby z najciekawszymi odpowiedziami otrzymają od nas nagrody. Do zgarnięcia są: książkowe wydanie Przewodnika dla Młodych Sportowców, notesy oraz wzmianka na Blogu Startowym. Na odpowiedzi czekamy do 29 kwietnia. 30 kwietnia ogłosimy zwycięzców.

Czas start!

Artykuł KONKURS: Co daje mi… pochodzi z serwisu Blog Startowy.